Psycholog i socjolog organizacji, doświadczony trener, mówca i popularyzator nauki. Ekspert w zakresie zarządzania kulturą organizacyjną, innowacji i przywództwa. Przedstawiciel rzadko występującego gatunku z sukcesem łączącego naukę i praktykę zarządzania. Wykładowca akademicki oraz przedsiębiorca. Współzałożyciel i Chief Scientific Officer we Freenovation.
Jako doradca i szkoleniowiec pracował dla ponad setki organizacji, m.in Great Place to Work Europe, Orlen Oil, Aviva, Bahlsen czy Greenpeace Polska. W swoich badaniach, prowadzonych we współpracy z Culture Lab na University of Maryland, koncentruje się na relacjach między przywództwem, kulturą organizacji oraz kreatywnością i innowacją.
Członek Center for Evidence-Based Management oraz Society for Industrial and Organizational Psychology, autor książki "Rekrutacja i selekcja oparta na dowodach, czyli 33 zasady skutecznego naboru pracowników”, współautor raportu “Siła kultury innowacji”.
Prywatnie mąż, ojciec dwóch córek oraz pasjonat zarządzania (także własnym życiem) opartego na dowodach.
Temat wystąpienia: Ageism (nie) jest ok, albo jak obalić ostatni bastion dyskryminacji w zarządzaniu.
Opis: “Młodzi ludzie są po prostu mądrzejsi” powiedział kiedyś Mark Zuckerberg. Choć od tego czasu zarówno szef Facebooka, jak i duża część sektora nowych technologii się zestarzała, wiek cały czas jest jedną z podstawowych kategorii, które wykorzystują menedżerowie HR w rekrutacji i rozwoju pracowników. Czy Zuckerberg miał rację? Czy starsi ludzie różnią się w sposób znaczący od osób młodszych jeśli chodzi o zdolności poznawcze, innowacyjność, motywację do pracy i wartości z nią związane? A co, jeśli okazałoby się, że różnice między pokoleniami w ogóle nie istnieją?
W swoim wystąpieniu Piotr postara się przekonać publikę, że zarządzanie międzypokoleniowe oparte na wierze w znaczące różnice między grupami wiekowymi jest poważnym błędem, ponieważ pokolenia jako takie to wymysł arbitralny, a różnice w motywacji, wartościach czy wykorzystaniu technologii wśród osób z tej samej grupy wiekowej są większe niż różnice między pokoleniami. Co więcej, opieranie swoich działań na uprzedzeniach wobec grup wiekowych jest wątpliwe etycznie i nieskuteczne jako strategia przywódcza.
Jako alternatywę do zarządzania międzypokoleniowego zaproponuje perspektywę przywództwa opartą na koncepcji rozwoju osobistego w biegu całego życia.